De plaatsbeschrijving
Een plaatsbeschrijving of “staat van bevinding” is een schriftelijke, gedetailleerde vaststelling uitgevoerd door een erkend deskundige van de feitelijke toestand waarin een onroerend goed (gebouw, terreinen, verharde onbebouwde gedeelten,…) zich op het moment van vaststelling bevindt. In het deskundigen verslag wordt de staat (met afwijkingen en beschadigingen) van het onroerend goed beschreven aan de hand van tekst en foto’s.
Het voornaamste doel van een plaatsbeschrijving is het definitief vastleggen als vorm van bewijs om partijen te behoeden van latere discussies. Met een plaatsbeschrijving kan men de toestand vergelijkenop een bepaald moment met de toestand op een later moment.
We onderscheiden:
Plaatsbeschrijving werkzaamheden
Voor de aanvang van belangrijke werken is het aangewezen om een ‘staat van bevinding’ of ‘plaatsbeschrijving uit te laten voeren door een erkend deskundige, zodat achteraf onomstotelijk kan worden aangetoond welke schade ontstaan is tijdens de duur van de werken. Voorbeeld verzakkingen door riooleringswerken.
Plaatsbeschrijving verhuur
Telkens wanneer een huurovereenkomst tussen partijen wordt afgesloten of stopgezet, dient een plaatsbeschrijving te worden opgesteld. Deze staat van bevinding is, met de intrede van de nieuwe huurwetgeving sinds 18 mei 2007, zelfs wettelijk verplicht om met de eigenlijke huurovereenkomst te worden geregistreerd.
Aan de hand van de beide plaatsbeschrijvingen kan men de toestand bij aanvang van huur en de toestand na verhuur van het onroerend goed vergelijken, en zo vaststellen of er schade is die plaats heeft gevonden tijdens de verhuurperiode.
Een plaatsbeschrijving is een rechtsgeldig document welk als bewijsmateriaal kan dienen in een rechtszaak.
